Джапаров Мимет (
Ташчыкъ
Бизим къорантамызнынъ аиле
дегерлиги- ташчыкъ. Бу ташчыкъ, бир бакъышта, адий ташларгъа бенъзей, амма
онынъ озь тарихы бар. Бу ташнен багълы адисе-вакъианы къартбабам кенди огълуна
икяе эткен- меним бабама, бабам исе- манъа.
Дженктен эвель къартбабамнынъ
къорантасы къулан чёллер арасында Ойрат коюнде яшагъан. Бу ерлер пек дюльбер
эди, чюнки койнинъ бир тарафында ешиль чёллер, диггер тарафында исе Къара
денъиз бар эди. Къартбабамнынъ эви денъизнинъ ялысында ерлеше эди. Койде
чокъбалалы къоранталар аз дегиль эди. Адамлар Алла Таалянынъ эмрине бойсунып,
гъайретнен чалышып, муаббет-муаббет яшагъанлар.
1944 сенеси къырымтатар халкъы
фаджиалы сюргюнликке огъратылды. Къартбабамнынъ къорантасы Самаркъанд виляетине
тюшти. Къалгъан сой-соплар, ватандашлар бутюн Орта Асиянынъ кошелерине
дарма-дагъын олды.
Бу дешетли йыллары чокъусы
адамлар бир-бирини джойгъан, атта олю я
да тири къалгъанларыны бильмей эдилер. Бунъа бакъмадан, яшайыш девам эте: янъы
къоранталар къурула, балалар догъа, миллет сагъ къалды ве Ватангъа къайтмагъа
умютини джоймады.
1968 сенеси къырымтатарларгъа озь
Ватанына кирмеге изин берильди. Къартбабам аллель-аджеле учакъкъа минип,
Къырымгъа ёл ала. Азиз, мукъаддес топракъкъа адым баскъанда, онынъ юрегини къаплап
алгъан ис-дуйгъуларыны адий сёзлернен тарифлемек мумкюн дегиль.
Къартбабам догъгъан коюне етишип
кельди. Виран олгъан эвлерининъ арасында юрьгенде, гъам-къасеветтен юреги
сыкъылды. Мында, бу ерлерде факъыр, амма бахтлы, унутылмайджакъ балалыгъы кечти…
Къартбабам къуюгъа якъынлашты. Бу
къуюнынъ татлы суву бутюн кой эалисини теминлей эди.
Ниает озь эвине де барып етти.
Бош, ипрангъан, виран олгъан эвни,
азбарны айланып чыкъты. Отурып, дженкте эляк олгъан бабасыны, сюргюнликте
ольген севимли анасыны хатырлап,
агълады. Бутюн балалыгъы козь огюне кечти. Эппейи вакъыт отургъан сонъ,
къартбабам сагъ къалгъан дивардан бир ташчыкъ чыкъарды. Мына бу ташчыкъ бизим
аиле дегерлигимиз олып къалды.
Бу дешетли йыллары чокъусы
адамлар бир-бирини джойгъан, атта олю я
да тири къалгъанларыны бильмей эдилер. Бунъа бакъмадан, яшайыш девам эте: янъы
къоранталар къурула, балалар догъа, миллет сагъ къалды ве Ватангъа къайтмагъа
умютини джоймады.
1968 сенеси къырымтатарларгъа озь
Ватанына кирмеге изин берильди. Къартбабам аллель-аджеле учакъкъа минип,
Къырымгъа ёл ала. Азиз, мукъаддес топракъкъа адым баскъанда, онынъ юрегини
къаплап алгъан ис-дуйгъуларыны адий сёзлернен тарифлемек мумкюн дегиль.
Къартбабам догъгъан коюне етишип
кельди. Виран олгъан эвлерининъ арасында юрьгенде, гъам-къасеветтен юреги
сыкъылды. Мында, бу ерлерде факъыр, амма бахтлы, унутылмайджакъ балалыгъы
кечти…
Къартбабам къуюгъа якъынлашты. Бу
къуюнынъ татлы суву бутюн кой эалисини теминлей эди.
Ниает озь эвине де барып етти.
Бош, ипрангъан, виран олгъан эвни,
азбарны айланып чыкъты. Отурып, дженкте эляк олгъан бабасыны, сюргюнликте
ольген севимли анасыны хатырлап,
агълады. Бутюн балалыгъы козь огюне кечти. Эппейи вакъыт отургъан сонъ,
къартбабам сагъ къалгъан дивардан бир ташчыкъ чыкъарды. Мына бу ташчыкъ бизим
аиле дегерлигимиз олып къалды.
Комментариев нет:
Отправить комментарий